5 maja 2021 – spotkanie liderek projektu p. Małgorzaty Adamczyk i p. Małgorzaty Janeczko-Kobyłecką z opiekunką naszej szkoły p.Mirką Rokicką – omówienie kalendarza zdarzeń.
7 – 8 czerwca 2021 – Konferencja dyrektorów szkół w Wildze.
Czerwiec – spotkania liderek z nauczycielami szkoły.
1 - 2 lipca 2021 – Konferencja dyrektorów Szkół Uczących Się w Falentach w ramach programu CRS1 – OK.
1 lipca
Idziemy
na pierwszą sesję – mieszają wszystkie grupy, żeby być z nieznajomymi i jest
integracja. Po integracji jest sesja warsztatowa na bazie wykładu Michaela
Fullana. Pan profesor prosto z Kanady opowiada o tym czym są sterowniki w
edukacji. I że są dobre i złe i że te złe to nie znaczy, że powinno ich nie
być. Okazuje się, że niedobrze jest tylko wtedy, gdy złe dominują.
Np.
obsesja przedmiotowa jest złym sterownikiem, bo to kawałki wiedzy poddające się
sprawdzaniu i testowaniu. W opozycji stoi tu dobrostan i wartościowe uczenie
się. Bo to co istotne, to relacje między przedmiotami. To ja o tym wiem, już
kiedyś mierzyliśmy się z tym pomysłem…
A to
przecież źle – twierdzi Fullan, że szkoła jest zorganizowana na modłę akademii.
Pokawałkowana wiedza jest mało interesująca.
I
okazuje się, że systemy edukacyjne w celu przeprowadzania całościowej reformy
edukacji,
mają
tendencje do wyboru złych sterowników.
Złe sterowniki to:
- rozliczanie i kontrolowanie, indywidualizacja, technologia, fragmentaryzacja, inteligencja maszyn.
Dobre to:
- rozwijanie zasobów, zespołowość, nauczanie, systemowość, dobrostan i wartościowe uczenie się, inteligencja społeczna, zaufanie.
Fullan
mówi, że kultura szkoły nigdy nie była pomyślana tak, aby sprzyjać współpracy.
I że prawdziwi liderzy wnikają w kulturę współpracy. Że należy szerzyć
przekonanie o wspólnej skuteczności, bo to wzmaga zaangażowanie.
Potem
znów łączą nas w grupy i rozmawiamy o wspomnianych sterownikach. Najpierw – o
technologii. Wymieniamy się doświadczeniami – opowiadamy o tym w jakim zakresie
z niej korzystamy. Wiadomo, że wszyscy dochodzimy do wniosku, że najważniejszy
w szkole jest człowiek. Potem pojawia się pytanie – Jakiej szkoły nam dziś
trzeba? Dziś, czyli po pandemii… wyciągamy telefony i każdy odpowiada w
specjalnej aplikacji - co zrobimy, żeby polepszyć pracę zespołu
nauczycielskiego. Ja piszę, że pojedziemy na kajaki. 100 ludzi 100 pomysłów.
Potem
wołają nas na wspólne zdjęcie. Jest kolacja i koncert nad stawem.
Rozmawiam
z Mirką – opiekunką naszej szkoły, sprawdzamy nasze terminy rad i lekcji
pokazowych.
2 lipca
Po
śniadaniu idziemy na wykład z warsztatem – „Myślenie sercem w czasach
pandemii”.
Najpierw
odpowiadamy sobie w parach – kiedy w szkole albo w życiu myśleliśmy sercem? Ja…
wydaje mi się, że cały czas tak mam… że myślę sercem.
Potem
polecają nam zastanowić się jak można nazwać w szkole osoby, które kierują się
własnym sercem – otóż okazuje się, że są to „gwiazdy pomagania”. I każą nam
powiedzieć sobie nawzajem w parach kto i co jest u nas w szkole dla nas
dyrektorek(ów) gwiazdą pomagania. Opowiadamy sobie w grupach o swoich
doświadczeniach...
Pomaganie
wiąże się z zaufaniem. Prowadzący dr Jacek Strzemieczny wspomina o Turkusowej
organizacji Bliklego – pierwsze słyszę więc dłubię w google.
Turkusowa
organizacja jest oparta na zaufaniu i chodzi tutaj o coś więcej, niż zaufanie
do uczciwości. Są 4 ważne zasady w turkusowej organizacji, opartej na zaufaniu:
1. Robisz
to, co potrafisz.
2. Robisz to, co potrzebne.
3. Jesteś za to odpowiedzialny.
To,
co robisz, możesz zmienić, ale z zachowaniem 1, 2 i 3.
Podoba
mi się. Soi w opozycji do zamordyzmu o którym kiedyś ktoś mi powiedział, że
jest go za mało w naszej szkole. Potem, w nocy słucham kilku wykładów profesora
Bliklego na youtubie. Jak mogłam nie natknąć się na to wcześniej?
Dr
Jacek wraca do Fullana. No i dlaczego nauczyciel jest tak bardzo krytykowany? –
pyta. Bo krytykowany jest system szkolny który opiera się na złych
sterownikach. A krytyka systemu szkolnego to krytyka szkoły a to z kolei daje
nam krytykę dyrektora i w końcu krytykę nauczyciela. Przypomina mi się jak
pewien znajomy powiedział o nauczycielach że… to darmozjady. A znajome dziecko
twierdzi, że… szkoła mu zniszczyła psychikę…
Każdy
ma swój szkolny ślad w swoim sercu. On nie znika, zostaje jak ten po źle
wyciśniętym pryszczu.
Potem znowu mówimy o
pandemii i to już mnie nudzi, bo ileż można o tej pandemii. Idzie nowe
przecież. Ale fajne jest to, że tworzymy w grupach Złote zasady do pracy na rok
2021/22.
Moja grupa wypisała takie:
- Mów o swoich pasjach pytaj o nie uczniów.
- Doceniaj nie oceniaj.
- Myśl sercem.
- Nie narzekaj na to czego nie możesz zmienić.
- Nie mów o brakach w wiedzy.
- Pozwól uczniom na błędy.
- Szukaj zasobów.
- Rozmawiaj z uczniami o życiu nie tylko o szkole.
- Ufaj.
- Bądź towarzyszem a nie mistrzem.
- Daj czas.
- Cisza uczy.
- Bądź autentyczny.
- Nie bój się zmiany.
- Zanim ocenisz dziecko wejdź w jego buty. A najlepiej nie oceniaj tylko bądź.
- Nie traktuj rodzica jak wroga.
- Mów o swoich oczekiwaniach.
- Ucz się od innych, otwórz drzwi swojej klasy.
Pomyślałam,
że stworzymy takie dla nas, dla Małego Księcia.
Podczas
przerwy przysiadam się do Moniki. Jest vice dyrektorką prywatnej warszawskiej
szkoły. Czesne 2 300 zł. Porównujemy nasze tzw. oferty. Czuję tę
charakterystyczną złość i żal. Robimy w MK znacznie ZNACZNIE więcej a to co
robimy kosztuje o wiele mniej… To niesprawiedliwe.
Potem
idziemy w wylosowanych grupach do różnych sal. Ja idę do „diamentowej”. Jest
mini wykład o żyroskopowej szkole. Co to jest żyroskop? Widzę to urządzenie
pierwszy raz w życiu.
W
żyroskopie jest oś, jedyny stały element i wokół niego wszystko się kreci. No i
teraz mamy powiedzieć co jest tą osią u nas w MK. Co jest stałe? Co zapewnia
jej stabilizację? Bez chwili zastanowienia mówię, że u nas są tym elementem
nauczyciele. Szczególnie ci, którzy pracują od początku jej istnienia. Potem
wypisujemy rodzaje tych osi.
Są to:
jakość uczenia się, atmosfera w szkole, kontakty z rodzicami, współpraca z
nauczycielami. Łączymy się w pary i każda para ma stworzyć narzędzia dla
realizacji innej osi. Ja jestem z Dorotą i z Waldkiem.
Piszemy
o atmosferze. Nasze narzędzia to: - przykład własny dyrekcji, skupianie się na
faktach i niepowtarzanie plotek, kształtowanie relacji, poczucie humoru,
integracja pracowników, dbanie o przestrzeń w szkole – żeby było ładnie…
Przyklejamy
to wszystko na ścianie, omawiamy, potem jeszcze siadamy w kręgu.
Wracam.
Żegnam się z ludźmi z mojego projektu – CRS1. Polubiliśmy się. Będziemy w
kontakcie.
Kolejne
wydarzenie w ramach CRS1 to spotkanie rady pedagogicznej z naszą opiekunką
Mirką Rokicką.
Pozdrawiam
wakacyjnie, a.w.
c.d.n.