Szkoła Podstawowa

Blog CRS

5 maja 2021 – spotkanie liderek projektu p. Małgorzaty Adamczyk i p. Małgorzaty Janeczko-Kobyłecką z opiekunką naszej szkoły p.Mirką Rokicką – omówienie kalendarza zdarzeń.  

7 – 8 czerwca 2021 – Konferencja dyrektorów szkół w Wildze.

Czerwiec – spotkania liderek z nauczycielami szkoły.  

1 - 2 lipca 2021 – Konferencja dyrektorów Szkół Uczących Się w Falentach w ramach programu CRS1 – OK.  

1 lipca  

Idziemy na pierwszą sesję – mieszają wszystkie grupy, żeby być z nieznajomymi i jest integracja. Po integracji jest sesja warsztatowa na bazie wykładu Michaela Fullana. Pan profesor prosto z Kanady opowiada o tym czym są sterowniki w edukacji. I że są dobre i złe i że te złe to nie znaczy, że powinno ich nie być. Okazuje się, że niedobrze jest tylko wtedy, gdy złe dominują.
Np. obsesja przedmiotowa jest złym sterownikiem, bo to kawałki wiedzy poddające się sprawdzaniu i testowaniu. W opozycji stoi tu dobrostan i wartościowe uczenie się. Bo to co istotne, to relacje między przedmiotami. To ja o tym wiem, już kiedyś mierzyliśmy się z tym pomysłem…
A to przecież źle – twierdzi Fullan, że szkoła jest zorganizowana na modłę akademii. Pokawałkowana wiedza jest mało interesująca.
I okazuje się, że systemy edukacyjne w celu przeprowadzania całościowej reformy edukacji, mają tendencje do wyboru złych sterowników.   

Złe sterowniki to:   

  • rozliczanie i kontrolowanie, indywidualizacja, technologia, fragmentaryzacja, inteligencja maszyn.  

Dobre to:  

  • rozwijanie zasobów, zespołowość, nauczanie, systemowość, dobrostan i wartościowe uczenie się, inteligencja społeczna, zaufanie.  

Fullan mówi, że kultura szkoły nigdy nie była pomyślana tak, aby sprzyjać współpracy. I że prawdziwi liderzy wnikają w kulturę współpracy. Że należy szerzyć przekonanie o wspólnej skuteczności, bo to wzmaga zaangażowanie.
Potem znów łączą nas w grupy i rozmawiamy o wspomnianych sterownikach. Najpierw – o technologii. Wymieniamy się doświadczeniami – opowiadamy o tym w jakim zakresie z niej korzystamy. Wiadomo, że wszyscy dochodzimy do wniosku, że najważniejszy w szkole jest człowiek. Potem pojawia się pytanie – Jakiej szkoły nam dziś trzeba? Dziś, czyli po pandemii… wyciągamy telefony i każdy odpowiada w specjalnej aplikacji - co zrobimy, żeby polepszyć pracę zespołu nauczycielskiego. Ja piszę, że pojedziemy na kajaki. 100 ludzi 100 pomysłów.
Potem wołają nas na wspólne zdjęcie. Jest kolacja i koncert nad stawem. Rozmawiam z Mirką – opiekunką naszej szkoły, sprawdzamy nasze terminy rad i lekcji pokazowych.   

2 lipca

Po śniadaniu idziemy na wykład z warsztatem – „Myślenie sercem w czasach pandemii”. Najpierw odpowiadamy sobie w parach – kiedy w szkole albo w życiu myśleliśmy sercem? Ja… wydaje mi się, że cały czas tak mam… że myślę sercem.
Potem polecają nam zastanowić się jak można nazwać w szkole osoby, które kierują się własnym sercem – otóż okazuje się, że są to „gwiazdy pomagania”. I każą nam powiedzieć sobie nawzajem w parach kto i co jest u nas w szkole dla nas dyrektorek(ów) gwiazdą pomagania. Opowiadamy sobie w grupach o swoich doświadczeniach...
Pomaganie wiąże się z zaufaniem. Prowadzący dr Jacek Strzemieczny wspomina o Turkusowej organizacji Bliklego – pierwsze słyszę więc dłubię w google.
Turkusowa organizacja jest oparta na zaufaniu i chodzi tutaj o coś więcej, niż zaufanie do uczciwości. Są 4 ważne zasady w turkusowej organizacji, opartej na zaufaniu:
1. Robisz to, co potrafisz.
2. Robisz to, co potrzebne.
3. Jesteś za to odpowiedzialny.
To, co robisz, możesz zmienić, ale z zachowaniem 1, 2 i 3.
Podoba mi się. Soi w opozycji do zamordyzmu o którym kiedyś ktoś mi powiedział, że jest go za mało w naszej szkole. Potem, w nocy słucham kilku wykładów profesora Bliklego na youtubie. Jak mogłam nie natknąć się na to wcześniej?
Dr Jacek wraca do Fullana. No i dlaczego nauczyciel jest tak bardzo krytykowany? – pyta. Bo krytykowany jest system szkolny który opiera się na złych sterownikach. A krytyka systemu szkolnego to krytyka szkoły a to z kolei daje nam krytykę dyrektora i w końcu krytykę nauczyciela. Przypomina mi się jak pewien znajomy powiedział o nauczycielach że… to darmozjady. A znajome dziecko twierdzi, że… szkoła mu zniszczyła psychikę… Każdy ma swój szkolny ślad w swoim sercu. On nie znika, zostaje jak ten po źle wyciśniętym pryszczu. Potem znowu mówimy o pandemii i to już mnie nudzi, bo ileż można o tej pandemii. Idzie nowe przecież. Ale fajne jest to, że tworzymy w grupach Złote zasady do pracy na rok 2021/22. 

Moja grupa wypisała takie:

  • Mów o swoich pasjach pytaj o nie uczniów.
  • Doceniaj nie oceniaj.
  • Myśl sercem.
  • Nie narzekaj na to czego nie możesz zmienić.
  • Nie mów o brakach w wiedzy.
  • Pozwól uczniom na błędy.
  • Szukaj zasobów.
  • Rozmawiaj z uczniami o życiu nie tylko o szkole.
  • Ufaj.
  • Bądź towarzyszem a nie mistrzem.
  • Daj czas.
  • Cisza uczy.
  • Bądź autentyczny.
  • Nie bój się zmiany.
  • Zanim ocenisz dziecko wejdź w jego buty. A najlepiej nie oceniaj tylko bądź.
  • Nie traktuj rodzica jak wroga.
  • Mów o swoich oczekiwaniach.
  • Ucz się od innych, otwórz drzwi swojej klasy.   

Pomyślałam, że stworzymy takie dla nas, dla Małego Księcia.
Podczas przerwy przysiadam się do Moniki. Jest vice dyrektorką prywatnej warszawskiej szkoły. Czesne 2 300 zł. Porównujemy nasze tzw. oferty. Czuję tę charakterystyczną złość i żal. Robimy w MK znacznie ZNACZNIE więcej a to co robimy kosztuje o wiele mniej… To niesprawiedliwe.
Potem idziemy w wylosowanych grupach do różnych sal. Ja idę do „diamentowej”. Jest mini wykład o żyroskopowej szkole. Co to jest żyroskop? Widzę to urządzenie pierwszy raz w życiu.
W żyroskopie jest oś, jedyny stały element i wokół niego wszystko się kreci. No i teraz mamy powiedzieć co jest tą osią u nas w MK. Co jest stałe? Co zapewnia jej stabilizację? Bez chwili zastanowienia mówię, że u nas są tym elementem nauczyciele. Szczególnie ci, którzy pracują od początku jej istnienia. Potem wypisujemy rodzaje tych osi.
Są to: jakość uczenia się, atmosfera w szkole, kontakty z rodzicami, współpraca z nauczycielami. Łączymy się w pary i każda para ma stworzyć narzędzia dla realizacji innej osi. Ja jestem z Dorotą i z Waldkiem.
Piszemy o atmosferze. Nasze narzędzia to: - przykład własny dyrekcji, skupianie się na faktach i niepowtarzanie plotek, kształtowanie relacji, poczucie humoru, integracja pracowników, dbanie o przestrzeń w szkole – żeby było ładnie… 
 Przyklejamy to wszystko na ścianie, omawiamy, potem jeszcze siadamy w kręgu. Wracam. Żegnam się z ludźmi z mojego projektu – CRS1. Polubiliśmy się. Będziemy w kontakcie.
Kolejne wydarzenie w ramach CRS1 to spotkanie rady pedagogicznej z naszą opiekunką Mirką Rokicką.
Pozdrawiam wakacyjnie, a.w. c.d.n.